Küskünüm
İnanıyorum raylı taşımaya
Ve havayollarına
Erken gelen yenilgilere
Yenilenmeyen sözlere
Küskünlüklere
Sana bir çift ray çizmişler
Tren olduğuna inanmışsın
Şimdi reklamlar
İşitme cihazıyla kulağımı değişmek istiyorum
O kadar renkli ki gözlük ve lensler
Onlar olmadan görsem de kör hissediyorum
Yaşama sevincimi yerine koyacak
Bir protez bekliyorum
Anti-depresan
Yer yarılsa da yerim belli olsa
Bazen ölmemek
Bazen ölmek caizdir
Öpmek değil
İş çıkışı dolan otobüs
İnsana karşı umut
Fahiş bir takas
Dünyada kaybedilen mânâ
Anne, nerede kaybettiysek
Yine mi orada?
Hepimiz bir başkasının mandasıyız
Dar’ül harp diyip cuma günleri
Spor salonuna gitmeli
Yani değil de hani buraya inmişse
Ve edilgence
köşeler vardı en az sekiz
Köşeleri yuvarlatacaktım ıtır olmak istedim
Yani şefkatli bir el
Yetmiyor dokunmadıkça
Hislerin kapitalist
Kapütilasyonlar mı böyle yaptı seni
Ama bunlardan bahsedemeyiz şimdi
Şimdi bahsetmemiz gereken
Kâbe işgal altında
Din ataerkil
Babalar memnun analar mutlu
Gözlerim görüyor yaprağın en güzel rengi ölürkendir
Allah’la aramda çok şey var
Bence bu samimiyet demektir
Çarpık kentleşiyorum
Ölüyorsunuz
Hakkım helal olsun
Şehrengiz Dergisi 13 - Duvar sayısında yayınlanmıştır.
